Schorpioenen
Er bestaan zo'n 600-800 soorten schorpioenen en zijn onder te verdelen in 10 families. De Bothriuridae, Buthidae, Chactidae, Chaerilidae, Diplocentridae, Euscorpiidae ,Hemiscorpiidae, Superstitioniidae, Scorpionidae en Vejovidae. Een schorpioenenlichaam bestaat uit een kopstuk (prosoma) en een achterlijf (opisthosoma). Ze hebben acht poten en 2 scharen. Aan het uiteinde van de 5 segmenten tellende staart (metasoma) zit de gifstekel (Telson). Het rugschild telt 7 platen (tergieten). Aan de onderzijde bevinden zich van voor naar achter het buikschild (sternum), de genitaalheuvel, de 'kam' of pectines en 6 buikplaten (sternieten). Met de kam kan een schorpioen de grond aftasten naar prooien en eventuele partners.
Schorpioenen bewonen alle (sub)tropische landen en ze komen ook voor in Engeland, Tjechie en Zuid Europa.
Geef een schorpioen een ruim terrarium met een dikke laag substraat erin omdat ze graag graven. Plaats er ook 1 of meerdere schuilplaatsen in. Je kan er ook wat klimmogelijkheden in plaatsen. Plaats ook altijd een ondiepe waterschaal in het terrarium en sproei 1 tot 2 keer in een hoekje. Veel soorten kan je niet 'communal' zetten, bij P. imperator kan dit wel. Groepjes van 10 is geen uitzondering maar zorg dan wel dat het terrarium groot genoeg is en een aantal schuilplaatsen heeft. Hou de luchtvochtigheid tussen de 60 en 80% en de temperatuur tussen de 24 en 30 graden afhankelijk van het soort.
Mannetjes zijn soms te herkennen aan een dunner, langer lichaam, langere staartsegmenten en langere kammen of kamtanden. Als het mannetje het vrouwtje voorzichtig is genaderd pakt hij haar scharen vast en beginnen ze te 'dansen' (paringsritueel). Het mannetje zal zijn spermapakketje (spermatofoor) op een geschikte plek, bijvoorbeeld een platte steen, afzetten en begeleid hier het vrouwtje overheen. Als het vrouwtje op een spermatofoor begeleid wordt, vloeit het sperma in haar geslachtsopening. Het mannetje moet daarna snel loslaten want schorpioenen zijn veelal kannibalistisch. Het vrouwtje kan sperma opslaan en zo meerdere legsels produceren. Na de paring blijven de lege spermatoforen achter.
Ook schorpioenen moeten vervellen om te groeien. Bij de vervelling klapt het kopstuk open en glijdt/kruipt de schorpioen uit het oude vel. na de vervelling wordt het oude vel meestal opgegeten. Scorplings (baby schorpioenen) vervellen in hun eerste jaar zo'n 4 a 6 keer. Het jaar erop 2 tot 3 keer en het 3e jaar maar 1 keer. Volwassen dieren vervellen eens per 2 a 3 jaar.
Het gif van de meeste soorten is niet dodelijk, de uitwerking van het gif verschilt van mens tot mens (net als bij het gif van vogelspinnen). Raadpleeg na een steek de huisarts. De steek is best pijnlijk, bij sommige soorten kan de pijn lang aanhouden en zwellingen veroorzaken. Het genus Buthidae behoort tot de gevaarlijkste/dodelijkste zoals Androctonus australis.
Hanteer een schorpioen nooit en gebruik altijd een lange pincet met tochtstrip aan de uiteinden. Hiermee kunnen schorpioenen veilig opgetild worden aan hun staart. Bij de minder defensieve soorten (P. imperator) kan de schorpioen voorzichtig van achter benaderd worden zodat men met 2 vingers de staart (net onder de telson) kan vastpakken.
Schorpioenen bewonen alle (sub)tropische landen en ze komen ook voor in Engeland, Tjechie en Zuid Europa.
Geef een schorpioen een ruim terrarium met een dikke laag substraat erin omdat ze graag graven. Plaats er ook 1 of meerdere schuilplaatsen in. Je kan er ook wat klimmogelijkheden in plaatsen. Plaats ook altijd een ondiepe waterschaal in het terrarium en sproei 1 tot 2 keer in een hoekje. Veel soorten kan je niet 'communal' zetten, bij P. imperator kan dit wel. Groepjes van 10 is geen uitzondering maar zorg dan wel dat het terrarium groot genoeg is en een aantal schuilplaatsen heeft. Hou de luchtvochtigheid tussen de 60 en 80% en de temperatuur tussen de 24 en 30 graden afhankelijk van het soort.
Mannetjes zijn soms te herkennen aan een dunner, langer lichaam, langere staartsegmenten en langere kammen of kamtanden. Als het mannetje het vrouwtje voorzichtig is genaderd pakt hij haar scharen vast en beginnen ze te 'dansen' (paringsritueel). Het mannetje zal zijn spermapakketje (spermatofoor) op een geschikte plek, bijvoorbeeld een platte steen, afzetten en begeleid hier het vrouwtje overheen. Als het vrouwtje op een spermatofoor begeleid wordt, vloeit het sperma in haar geslachtsopening. Het mannetje moet daarna snel loslaten want schorpioenen zijn veelal kannibalistisch. Het vrouwtje kan sperma opslaan en zo meerdere legsels produceren. Na de paring blijven de lege spermatoforen achter.
Ook schorpioenen moeten vervellen om te groeien. Bij de vervelling klapt het kopstuk open en glijdt/kruipt de schorpioen uit het oude vel. na de vervelling wordt het oude vel meestal opgegeten. Scorplings (baby schorpioenen) vervellen in hun eerste jaar zo'n 4 a 6 keer. Het jaar erop 2 tot 3 keer en het 3e jaar maar 1 keer. Volwassen dieren vervellen eens per 2 a 3 jaar.
Het gif van de meeste soorten is niet dodelijk, de uitwerking van het gif verschilt van mens tot mens (net als bij het gif van vogelspinnen). Raadpleeg na een steek de huisarts. De steek is best pijnlijk, bij sommige soorten kan de pijn lang aanhouden en zwellingen veroorzaken. Het genus Buthidae behoort tot de gevaarlijkste/dodelijkste zoals Androctonus australis.
Hanteer een schorpioen nooit en gebruik altijd een lange pincet met tochtstrip aan de uiteinden. Hiermee kunnen schorpioenen veilig opgetild worden aan hun staart. Bij de minder defensieve soorten (P. imperator) kan de schorpioen voorzichtig van achter benaderd worden zodat men met 2 vingers de staart (net onder de telson) kan vastpakken.